Τριάντα 4 | 18/05/2021

 Σε κάτι μικρά διαλείμματα.

Κάτω από τη σκιά ενός δέντρου.

Σε μια - σαν πλατεία.

Ξεκουράζεται η καρδιά μου.

Τριάντα τέσσερα χρόνια κουρασμένη.

Σε κάτι τέτοιες παύσεις.

Αναπολεί η καρδιά μου.

Τόσες ομορφιές κι ασχήμιες.

Σε κάτι καφέδες και κάτι τσιγάρα.

Εισπνέουν για πρώτη φορά.

Τα μελλοντικά μου χρόνια.

Όνειρα, τσαγανό, φόβο και τσαμπουκά.

Σε ένα μικρό καφενέ.

Σε μια μικρή πλατεία.

Με ένα τσιγάρο κι ένα καφέ στο χέρι.

Ξαναγεννήθηκα.

Φοινίκι, από τις στάχτες μου.

Ποτίστηκα τόσους καφέδες και τόσα όνειρα.

Τόσες λέξεις και αναμνήσεις.

Άλλες τριάντα τέσσερεις ζωές, μπορώ να ζήσω.