Σιχάθηκα [07/07/2014]
Σιχάθηκα τα σιχαματα, τους ρουφιάνους, τους βολεμένους, εμένα την ψύχραιμη.
Σιχάθηκα τα κοράκια που μας θάβουν πριν πεθάνουμε. Τα παιδιά που μεγαλώνουν κ τους λεμε ψέμματα. Σιχάθηκα την ελπίδα, τη δίψα, τη λογική, το θάρρος. Σιχάθηκα το παραμύθι που μας έμαθαν και δε θα υπάρξει ποτε, δεν υπήρξε ποτε και πουθενά. Με σιχάθηκα που όλα αυτά τα σιχάθηκα. Κι ένας σκύλος κλαίει ακομα μονότονα. Και σβήνω το τσιγάρο μου. Λέω πάλι "όλα τα σιχάθηκα" όμως όχι εσένα. Κι αναθεωρώ και σκέφτομαι ότι υπάρχουν διαφορετικές μαλακιες, αλήθεια, ηρεμία, ζωή, ελπίδα, νερό και παραμύθι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου