Αποκωδικοποίηση [27/10/2015]

 

Μακάρι να μπορούσα να μεταφέρω έστω κ σε μια νεκρή γλώσσα τις λέξεις των αισθήσεων. 

Μακάρι να μπορούσα να περιγράψω την αίσθηση των δαχτύλων σαν αγγίζουν δυο μικρές ουλές.

Μακάρι να μη χρειαζόμουν δικαιολογίες κ δίχως λογική ενα πρωί να σου έλεγα όλα αυτά που τρέμουν μεσα μου. 

Να έκανα το άρωμά σου τραγούδι που θα σε έκανε να γελάς.

Να έκανε τα ματιά σου όλα τα πρωινά αυτού του κόσμου.

Να ζωγράφιζα τις κινήσεις σου σαν κέντημα χρυσό με λίγο απο μετάξι.

Να μην κάθομαι με χέρια νεκρά ανήμπορα μπρος στην παραμικρή φουρτούνα σου.

Να πέταγαν χίλιες πεταλούδες γύρω σου κάθε φορά που λίγο έρωτα ακόμα νιώθω για σένα. 

Να μη χρειάζεται να αποκωδικοποιώ τα απο μοίρας δοσμένα.