φόνος [15/12/2015]
Θέλω να επικεντρωθώ σε κείνες τις φορές που νομίζω πως έρχεσαι.
Η ελπίδα κουρνιάζει στο όνειρο.
Κοιτάζω λίγο το ρολόι.
Σκέφτομαι ωραία θα ήταν να έρχεσαι.
Ανάβω ένα τσιγάρο.
Πίνω δυο γουλιές κρύο καφέ.
Κοιτάζω ξανά το ρολόι.
Πέρασαν είκοσι λεπτά, μπορεί και μισή ώρα.
Συνειδητοποιώ ότι ζούσα τόσα λεπτά με την ιδέα.
Την ιδέα ότι έρχεσαι.
Την ελπίδα που κούρνιασε μέσα στην ιδέα.
Κι έπειτα καταλαβαίνω πως δεν έρχεσαι.
Ανάβω κι άλλο τσιγάρο.
Ξέρω πια πως δεν έρχεσαι και δε θα 'ρθεις.
Κάθε πρωί στο ζεστό μου καφέ και στο πρώτο μου τσιγάρο.
Σκοτώνω μιαν ιδέα και μερικά όνειρα.
Η ελπίδα κουρνιάζει στο όνειρο.
Κοιτάζω λίγο το ρολόι.
Σκέφτομαι ωραία θα ήταν να έρχεσαι.
Ανάβω ένα τσιγάρο.
Πίνω δυο γουλιές κρύο καφέ.
Κοιτάζω ξανά το ρολόι.
Πέρασαν είκοσι λεπτά, μπορεί και μισή ώρα.
Συνειδητοποιώ ότι ζούσα τόσα λεπτά με την ιδέα.
Την ιδέα ότι έρχεσαι.
Την ελπίδα που κούρνιασε μέσα στην ιδέα.
Κι έπειτα καταλαβαίνω πως δεν έρχεσαι.
Ανάβω κι άλλο τσιγάρο.
Ξέρω πια πως δεν έρχεσαι και δε θα 'ρθεις.
Κάθε πρωί στο ζεστό μου καφέ και στο πρώτο μου τσιγάρο.
Σκοτώνω μιαν ιδέα και μερικά όνειρα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου