ΒΡΙΣΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΔΥΝΆΣΤΗ [03/06/2015]

Το ανώμαλο με τον έρωτα.
Είναι τα όσα σου στερεί.
Όχι τα όσα σου δίνει.
Κείνα που σου δίνει.
Είναι πταίσματα μπρος στ' άλλα.
Δε λειτουργεί το αλκοόλ.
Δεν ξημερώνει η μέρα.
Δε γαμιέται.
Τίποτα και κανείς.
Μόνο τα ζωτικά σου όργανα.
Καρδιές, συκώτια και νεφρά στήνουν έναν ακατανόητο χορό.
Ερωτευμένος δε δουλεύεις, δεν τρως, δε ζεις.
Είναι μια παράλληλη διάσταση.
Λίγοι τη διέσχισαν.
Κι ακόμα λιγότεροι ότ(αν) επέστρεψαν μας την περιέγραψαν.
Οπότε έρωτα, δε μας αφήνεις να γίνουμε μηχανικοί.
Γιατί πάντα σε κάτι αδύναμες καρδιές πας και κάθεσαι.
Κακόμοιρε δυνάστη.
Παραδέξου μια φορά πόσο σημαντικό οξυγόνο σου είμαστε.
Κι αν μετράς τα θύματα σου.
Μέτρα μας όλους ή κανέναν.
Έτσι κι αλλιώς.
Εσύ μας πείνασες.
Η οργή μας, μας οδήγησε στη μάχη.