ΠΕΡΙ ΕΣΟΥ ΚΙ ΕΜΟΥ. ΠΕΡΙ ΗΜΩΝ. [13/08/2013]

Και ξέρω πως ήσουν σα γεννήθηκες.

Τα χρόνια του σχολείου.

Τις τόσες αλλαγές που υπέστη αυτό το πρόσωπο.

Τις άκρες των χεριών σου,

πως άπλωνες από χέρι να πιαστείς.

Σαν ποτέ το χρειαζόσουν.

Ξέρω πως σαν άντρας πια

ερωτεύτηκες την πρώτη γυναίκα.

Μπορεί να ήταν και η μοναδική,

που ερωτεύτηκες ποτέ.

Μπορεί να ήταν απλά η πρώτη μα όχι και η μοναδική.

Σε είδα να με κοιτάζεις σαν ήμουν κι εγώ παιδί.

Κι ύστερα έγινες πατέρας,

και σε είχα γιο κι εραστή.

Ξημέρωσε.

Δεν έκλεισα τα μάτια να κοιμηθώ.

Τα πιο όμορφα όνειρα

είναι αυτά που σα βεβαιότητες

φωλιάζουν στη μήτρα

και συνεχίζουν τον αιώνιο σκοπό

της αναπαραγωγής του είδους μας.