ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΟΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΦΕΤΟ [31/12/2013]

Αλήθεια σου λεγα.

Το ξέρεις.

Στέρεψαν τα λόγια.

Σοβαρά.

Τι να ρωτήσω;

Τι να απαντήσω;

Δε λέω πως γέρασα.

Μα ξεχνώ.

Όλο κι όλο που θελα.

Να 'ταν κείνο ευτυχία.

Να 'σουν ευτυχής.

Και έχανα συχνά το στόχο μου.

Πέρα απ' όλα τα γυναικεία πάθη.

Τούτη ήταν πάντα η μεγάλη μου έγνοια.

Να βλέπω, να νιώθω.

Ότι όλα είναι ευτυχία.

Όχι για μένα.

Γύρω σου.

Έβρισα πολύ και φέτος.

Για τις στερήσεις και τις υποχρεώσεις.

Μα μου φτανε να ξέρω.

Πως είσαι συ καλά.