Φάρμακο & Φαρμάκι [02/09/2015]

Παγώνουν και φοβούνται οι θνητοί.

Όχι οι καρδιές.

Αυτές είναι ατρόμητες.

Ζεις και πάσχεις κι εσύ.

Κι εγώ δεν ξέρω ούτε και θα μάθω ποτέ.

Μιαν αλήθεια σου.

Από κείνες που κρύβει η καρδιά.

Ένα ψέμα σου.

Από κείνα που δε λέει το σώμα.

Σώμα κουφάρι.

Που δεν ανήκει σε καιρό ή σε χέρια.

Δανεικό και ισχυριζόμενο λευτεριά, περιφέρεται.

Κι αναρωτιέται μήπως τούτος ο χαμός είναι ο δρόμος.

Φοβούνται πάλι οι άνθρωποι.

Μπλέκονται και φρικάρουν.

Και αγκαλιάζονται πια πιο πολύ.

Μιλάνε πιο πολύ.

Νοιάζονται κι αναζωογονούνται.

Μαζί και χώρια, όταν περάσει η επίδραση του φαρμάκου.

Φάρμακο και φαρμάκι.

Ρόλοι αποψινοί.