Αντίδραση Α'

Και ξαφνικά ζέστη.
Ανοίγουν οι πόροι και το μυαλό κολλάει.
Έρχονται στο νου μόνο οι βασικές ανάγκες.
Λίγα δάκρυα δροσίζουν αμυδρά το πρόσωπο.
Ένας ξαφνικός πόνος ανάμεσα στο στήθος.
Γίνεται τρύπα και περνάει ο λίβας.
Καίει ότι υπάρχει εντός σου.
Τα χέρια σου πέφτουν βαριά.
Και νιώθεις ηττημένος και μόνος.
Ένα θλιβερό τραγούδι, μοιρολόι μάλλον.
Μπλοκάρει κάθε άλλο ήχο.
Μαραίνεται το λουλούδι εντός σου.
Πικραίνει η γεύση.
Έρχεται μια ντροπή για ο,τι δεν μπόρεσες, δεν πέτυχες.
Λιώνεις μόνος.

Μετά την ταραχή, έρχεται ηρεμία.
Είσαι πια ενταφιασμένος και ακίνητος.
Αόρατος και άυλος.
Πια κανείς δε νοιάζεται.
Ξεκουράσου.