Μια γυναίκα που ίσως υπήρξε [23/03/2014]

στιγμιότυπο από την ταινία Code 46

Θυμάμαι μια γυναίκα.
Τότε παλιά.
Τη γνώρισα ντυμένη με χρώματα της γης.
Γδύθηκε μπρος μου.
Κι ήταν τα χέρια μου πύρινα.
Δε την άγγιξα.
Δε την έκαψα.
Στο σάπιο της χαμόγελο βρισκόταν μια κακή και μια αγνή στιγμή.
Ένας φόνος κι ένα φτερούγισμα στο βλέμμα.
Μια οδύνη και μια απόλαυση στο σώμα.
Της έμαθα, αν όχι εγώ, τότε ποιός, να λυπάται τον εαυτό της.
Δε μετάνιωσε ποτέ.
Κι αν το έκανε, δε το 'μαθε κανείς.
Το έβλεπες όμως εύκολα.
Χανόταν το φως από τα μάτια της, ο διχασμός από τη ζωή της.
Κι όσο εκείνη χανόταν χιλιάδες ζωές ανηφόριζαν
προς την κορυφή του βουνού που εκείνη αγνόησε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις