Βροχή τιθασεύει υπερβολή [12/08/2015]

Η βροχή δε ήταν ποτέ ερώτηση.
Η βροχή απαντούσε.
Θύμιζε. Ξέπλενε και δρόσιζε.
Καμιά βροχή δεν έφερε κακά μαντάτα.
Καμιά βροχή δε δίχασε.
Ένωνε. Τιμούσε κι αγκάλιαζε.
...
Έτσι κι εκείνο το απόγευμα του καλοκαιριού.
Μια χρυσή βροχή σε έφερε πίσω.
Λίγα λεπτά πριν η απελπισία την πιάσει απ' τα μαλλιά.
Την ψυχή την κάργια.
Έτοιμη ήταν να λυσσάξει ξανά.
...
Για ένα, δυο το πολύ πέντε λεπτά απουσίας σου.