καληνύχτα ΞΑΝΑ [19/08/2015]

Θα σου έγραφα ένα ποίημα ένα βράδυ.
Την ώρα που θα ονειρευόσουν.
Ή απλώς θα κοιμόσουν.
Όμως ο ύπνος δεν είναι φίλος σου.
Κι εγώ δεν ξέρω αν είσαι απ' τον κόσμο αυτό ή απ' άλλον.
Δεν ξέρω τι μπορώ και τι θυμάμαι.
Ο χωροχρόνος δεν φέρεται δίκαια.
Τον κοντράρω.
Μα πάντα σε υπακούει.
Κι εκεί που νιώθω να χάνω κάθε τι δικό μου.
Να την πάλι αυτή η παράξενη ζεστασιά.
Η επιρροή που κάνει το λόγο πεζό και άθλιο.
Που αν λίγο της κακιώσεις.
Γεννάει ποίηση, μουσική, χρώματα.
Στα άθλια βράδια μου πίνω νερό.
Σαν τελευταία λύση να με πνίξει.
Οι σκέψεις μου γίνονται όλο και πιο θολές.
Αναδύεται κάτι κι εγώ θρηνώ ο,τι χάθηκες.
Στα άσχημα βράδια μου.
Λες καληνύχτα.
Σαν κατάρα και σοφία.