ΞΥΠΝΗΜΑ σε απόγευμα υγρό [19/08/2015]

Τι παράξενες μέρες!
Η βαβούρα των δρόμων να φτάνει μέσα μου ξένη.
Ξένη κι αδιάφορη.
Το τρελαμένο κορίτσι στον άλλο όροφο.
Με ηρεμεί με την κραυγή του.
Το ρολόι έχει κολλήσει.
Το ημερολόγιο το ίδιο.
Ο χειμώνας δεν έρχεται.
Το σπίτι ακόμα άδειο.
Και ζω με το φόβο μη δε γεμίσει ποτέ.
Μη δε σε φτάσω ποτέ.
Συγχώρα με αγάπη μου.
Δεν ξέρω τι γράφω και σε ποιόν.
Σε μένα ή στο μικρό μου εαυτό.
Σε μπλέκω με το μέλλον.
Κι έρχεσαι από το παρελθόν.
Υπάρχει όμως μόνο το τώρα.
Ένας αλλόκοτος στρόβιλος τούτες οι μέρες.
Μια φωτιά και μια ατέλειωτη έρημος.
Και οι φόβοι, πάντα φόβοι.
Να αντέχουν κάθε θερμοκρασία και συνθήκη.
Να με ξυπνάς.
Στον ύπνο θεριέυουν.
Έστω να με ξυπνάς.