ΕΜΕΙΣ/ΕΣΕΙΣ/ΑΥΤΟΙ [20/08/2015]

Σπάσαμε τα κόκαλα του σκελετού μας.

Παραπάνω από δύο φορές.

Για να ξεκαλουπωθούμε.

Και μπήκαμε σε νέες φόρμες.

Κι αντέξαμε και πνίξαμε το παιδί.

Ανεβάσαμε μια σκάλα πιο πάνω την ωριμότητα της γλώσσας.

Καταπνίξαμε τη γλυκιά στιγμή.

Τη βάλαμε σ' ένα ντουλάπι για άλλες μέρες.

Ανατρέψαμε τα στερεότυπα.

Χωριστήκαμε σε δυο ή σε τρεις φυλές.

Πιέσαμε το δέρμα να μπει σε νέο μπουκάλι.

Αψηφήσαμε το φύλο και τη χώρα μας.

Τη φυλή και τη φύση μας.

Κι ύστερα απ' όλα αυτά ένας κόμπος

στο λαιμό έγινε δάκρυ.

Μας έλειψαν βλέπεις

όλα εκείνα τα ολάνθιστα ερωτικά λόγια

των οποίων είμαστε απόγονοι.