ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑ. [05/02/2013]

Σε νύχτες που η ζωή συνορεύει με το θάνατο.

Η αυτοπεποίθηση έχει πατηθεί από την ανυπαρξία.

Κι έτσι ανύπαρκτη κείτομαι.

Θερμός αγέρας καίει το σώμα.

Ένα σώμα που δεν ανήκει σε κεφάλι.

Και το μαστιγώνουν τόσες πληγές.

Που δεν υπάρχει δάκρυ ή νους να τις κλάψει.

Τέτοιο σώμα.

Σαπίζει από καπνούς κι οινόπνευμα.

Κι ίσως όταν ανάψω το επόμενο τσιγάρο.

Να το κάψω. Έτσι κι αλλιώς κουφάρι άψυχο.

Όμως απόψε. Έκοψα το κάπνισμα.