Η δειλία στο γάλα. [28/12/2012]

Με ένα ποτήρι γάλα.

Θέλω να γράψω για τους δειλούς.

Για κείνους που δεν τολμούν.

Να ακούσουν οχι.

Να βιώσουν όχι.

Να εξηγήσουν όχι.

Είναι εκείνοι οι μαέστροι της βλακείας.

Κείνοι που δε μπαίνουν στη φωτιά.

Λένε μόνο.

Φωτιά. Καίει. Ξέρω και δε φοβάμαι.

Πάντα παραλείπουν το ρήμα.

Μπαίνω.

Δε θα τους δεις.

Ποτέ στη φωτιά.

Για τούτο το λόγο.

Φτιάχνουν μια δική τους.

Σιγοκαίει.

Πόσο θέλω να την αναζοπυρώσω;