ΣΚΑΣΜΟΣ. [11/06/2013]

Νομίζω. Πιστεύω.

Τι ψεύτικα ρήματα;!

Κρύβουν μέσα τους το ελπίζω.

Και το θέλω.

Φταίω εγώ. Θα πεις.

Είμαι μπερδεμένη.

Δεν ήμουν απόλυτη και δε γίνομαι.

Όλοι οι άνθρωποι.

Εκτός από σένα.

Με έσερναν, πότε από 'δω και πότε από 'κει.

Με επηρέαζαν βαθιά.

Κι ύστερα ό,τι κι αν μου πήγαινε όμορφα.

Τους το χρώσταγα.

Είναι καριόληδες.

Δε το 'παν ποτέ στα ίσα και στα άσχετα.

Το κράτησαν για όταν έπρεπε.

Και τελευταία ζητάνε πίσω.

Τα πάντα.

Κι ήταν άραγε τόσες οι φορές που ζήτησα;

Όχι δα.

Κι ύστερα λέω.

Πόσα μου πήρανε οι καριόληδες;

Με κείνο το προσωπείο του "εγώ για σένα".

Κι όταν "εσύ για αυτούς".

Σε πήδαγαν και πάλι.

Κομμένα αυτά.

Όπως όλοι θέλετε κάτι.

Τώρα θα 'θελα κι εγώ.

Να σκάσετε.